စိမ္းစိုလန္းဆန္းေသာ သစ္တစ္ပင္မွ
ၾကည္လင္ေတာက္ပတဲ့ ႏွင္းစက္ေလးမ်ား
ေျမျပင္သို႔ အလုအယက္ ခုန္ဆင္းၾကသလို
လူသားတို႔သည္လည္း
သုဂတိလူ႔ဘံုနန္းေတာ္မွ သုခမဲ့ ဒုဂၢတိဘံုသို႔
ဆႏၵကင္းမဲ့စြာ သက္ဆင္းေနၾကသည္။
ေအးျမတဲ့ သစ္တစ္ပင္၏ အရိပ္ေအာက္မွ
အလင္းမရလို႔ဆိုၿပီး ေနပူျပင္ထြက္သြားတဲ့ ခရီးသည္လို
ဗာလဂိုဏ္း၀င္သားသမီးေတြသည္လည္း လြတ္လပ္မႈမရဆိုၿပီး
တုႏွိဳင္းခ မိဘအရိပ္ေအာက္မွ ရုန္းထြက္ၾကသည္။
အျပစ္ကင္းစြာ လွပၿပီး အေအးမွ်ေနတဲ့ လမင္းကို
မနာလိုဖက္ကာ ေဟာင္သံေပးတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္လို
ဣႆာစြမ္းအား႐ွင္ေတြဟာ
သူ႔ကံ သူ႔ဉာဏ္ သူ႔၀ီရိယအေလွ်ာက္
ႀကီးပြားေက်ာ္ၾကားေနသူေတြကို မနာလိုျပဳၾကသည္။
0 သူတို႔ေရးသား အမွတ္တရစကား:
Post a Comment
((( ရင္ထဲက စကားေလး အမွတ္တရ ထားခဲ့ႏုိင္ပါတယ္ )))